Ook in 2016 was de Eerste Generatie Show present. Indische ouderen, ouderen uit Indië, praten over het heden, kijken terug op het verleden en geven hun visie op de toekomst.

Vrijdag 3 juni 2016: mevrouw Tan (87)

Jarenlang kon een zeebaboe of djongos logeren in Persinggahan, het tehuis aan de Van Boetzelaerlaan in Den Haag. In 1919 werd het geopend. Pleisterplaats betekende het. Meestal zat het tehuis vol met zeebaboes. Deze vrouwen hebben slechts een piepkleine plaats in de geschiedenis gekregen en dat verbaast. Zij waren uitzonderlijk. Vaak zelfstandig, ondernemend en in staat om meer geld te verdienen dan ander huispersoneel. Hier, op deze historische locatie, vertelde Lay Song Tan (87) over hetgeen tachtig jaar geleerde gebeurde. Mevrouw Tan-Schutte reisde als zevenjarig meisje onder de hoede van zeebaboe Pia en ze herinnert zich nog veel, ook hoe het met Pia afliep toen ze weer terug in Indië waren...

Zaterdag 4 juni 2016: Mug Elias (seventy something)

Mug Elias werd in een kamp geboren: ze was klein en mager. Ze leek wel... een mug. In een openhartig gesprek vertelde ze over haar leven. Hoe het begon. De afwezige Indonesiche vader. De zwijgende Hollandse moeder. Herinneringen aan Baboe Nap. En over de rijkdom van het leven nu: in balans met verleden en toekomst. De vijftien kleinkinderen, haar warung, de winkel in broccante.