Donderdag 20 mei 2010: cabaret-ster Joop Lefrandt

Wie erbij is geweest, kan het bevestigen: Joop Lefrandt (1933) is entertainer pur sang. Hij vermaakte ons met het zingen van Javaanse, Soendanese en Indische liedjes. hij opende zijn verkleedkoffer en vertelde enkele mopjes. Maar hij ontroerde ons ook door het vertellen van zijn bijzondere levensverhaal, waarin zijn Javaanse grootvader een belangrijke rol vervulde. Dat hoor je niet zo vaak.

Joop Lefrandt treedt regelmatig op in het hoge Noorden. Ik zag hem een keer in Beetsterzwaag een show opvoeren van meer dan twee uur, liedjs, sketches, muziek, alles was er. Alles zelf geschreven. Hij is er vanzelf ingegroeid, vertelde hij ons.

Dinsdag 25 mei 2010: Tineke van Ommen

Dat was nog eens een vertelster! Tineke van Ommen-Douwes (1934), voormalig directiesecretaresse, geridderd voor haar 'bemoeizorg', gastdocente WOII Azië en sinds kort schrijfster. In haar debuut Je hoeft niet naar school, want het is oorlog... hoera! vertelt ze over haar leven als buitenkampkind. Geen pretje, zacht gezegd. Het verhaal van de oorlog en het verhaal van het kind dat zij was, vermengden zich. Tineke vertelde hoe ze niet wilde buigen voor een Japanner, over het verlopen van koekjes, over haar vader die nooit meer terug is gekomen van de Birma spoorweg en over nog veel meer. Ze werkt nu aan haar tweede boek, over het leven in Nederland. Hopelijk komen er nog veel meer. De zaal genoot, en ik ook.

Vrijdag 28 mei 2010: Henk en Louise van Riel

In 2002 begonnen Henk en Louise van Riel de Haagse Veteranen Societeit, gevestogd aan de Kneuterdijk in Den Haag. Een huiskamerproject. dat al snel uitgroeide tot het doorgeven van ervaringen, het bieden van steun, een schouder en een luisterend oor. Louise, als dochter van een KNIL-man, en Henk, Nieuw-Guinea veteraan, weten waar ze het over hebben. Indische veteranen hebben kennis over verwerken die de 'jongere' veteranen soms hard nodig hebben. Waar de overheid in gebreke blijft, springen particuliere organisaties in.